Τους ψηφίσαμε το 2019, πόζαραν ωραία μπροστά στο φακό, παίχτηκε ένα ωραίο γαϊτανάκι για το σπουδαίο έργο που αναμενόταν να παράξουν στους ευρωπαϊκούς κύκλους και όλοι κοιμόμασταν ήσυχοι, πιστεύοντας ότι οι άνθρωποι αυτοί δουλεύουν για τον τόπο τους.
Χθες διαψεύστηκα πανηγυρικά. Ακούγοντάς τους, θα συμπέραινε κανείς ότι πρόκειται για κάποιου είδους δικαστήριο, όπου οι κατήγοροι, αραδιάζουν τα σφάλματα του κατηγορούμενου. Ότι πρόκειται στην ουσία για ευρωβουλευτές, που έστησαν στο σκαμνί τον Νίκο Χριστοδουλίδη, μη διστάζοντας να επαναλάβουν ενώπιον του ευρωκοινοβουλίου, όλα τα σκάνδαλα της δεκαετίας του Νίκου Αναστασιάδη.
Προσέξτε. Αυτή η προσέγγιση, θα ήταν η επιθυμητή στο δικό μας γήπεδο. Όταν όμως βρίσκεσε στα ευρωπαϊκά σαλόνια, και προτιμάς να αναλώσεις τον λιγοστό χρόνο που έχεις στο βήμα, κάνοντας κριτική και βάζοντας τρικλοποδιές στην ίδια σου τη χώρα, αντί να ενισχύσεις τη φωνή της, τότε λυπάμαι, κακός βρίσκεσε εκεί.
Ο ένας μάλιστα θυμίθηκε κάποιες προτάσεις του ΑΚΕΛ και τα σκάνδαλα του Νίκου Αναστασιάδη, ο άλλος την τουρκική γλώσσα, ο άλλος το λογισμικό παρακολούθησης Pegasus. Δεν σκέφτηκαν ότι απαιτείται συνεργασία στα διεθνή φόρα, για την εξυπηρέτηση του κοινού μας συμφέροντος, δηλαδή την ενδυνάμωση της φωνής της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Προτίμησαν να αναφερθούν στις θέσεις των κομμάτων τους και να τα “χώσουν” στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με μπροστάρη τον Γιώργο Γεωργίου του ΑΚΕΛ. Μάλιστα ο κ. Γεωργίου δεν δίστασε να “αδειάσει” τον Νίκο Χριστοδουλίδη στο Κυπριακό με μια πρόταση: «Ορθώς ζητείτε την ενεργότερη εμπλοκή της ΕΕ δια του ορισμού υψηλόβαθμου αξιωματούχου στο Κυπριακό. Για να είμαι ειλικρινής, δεν τους βλέπω εδώ να ενθουσιάζονται με αυτή την πρόταση. Δεν ξέρω γιατί, ίσως να ξέρουν κάποια πράγματα από το παρελθόν;».
Και αυτός και ο Παπαδάκης, δεν δίστασαν να υπενθύμισουν ενώπιον των Ευρωπαίων ότι η Κύπρος βρίσκεται στο σκαμνί για το παράνομο λογισμικό Pegasus, λες και δεν μας αρκεί ο διεθνής διασυρμός της χώρας μας και πρέπει να τον υπενθυμίζουμε εμείς οι ίδιοι καθημερινά.
Και κάτι τελευταίο. Ακούγοντας ορισμένους ευρωβουλευτές, όλα αυτά τα χρόνια, οι θέσεις τους και οι επιδιώξεις τους, δεν είναι διαφορετικές από αυτές του 2019. Αυτό σημαίνει ότι είτε δεν προχωρεί το έργο που παράγουν, εντός του ευρωκοινοβουλίου, για να καταπιαστούν με άλλα προβλήματα, είτε δεν είναι διατεθειμένοι να προωθήσουν άλλα προβλήματα που ταλανίζουν την ταλαιπωρημένη Κύπρο.
Υ.γ. Συγχαρητήρια στον Λουκά Φουρλά και στον Κώστα Μαυρίδη.
Υγ.2 Μπορεί οι Τούρκοι πολιτικοί στο εσωτερικό να μετατρέπουν τη Βουλή τους σε ρίνγκ, στο εξωτερικό όμως είναι όλοι ενωμένοι…
Α.Π
