Περηφάνια, μιας και το ακροατήριο σήμερα αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από νέες και νέους, που πριν λίγα χρόνια καθόμουνα και εγω δίπλα τους ως σύνεδρος. Έχοντας αναγνωρίσει από νωρίς το ποσό σημαντική είναι η θέση του κάθε ενός μας σε αυτο το συνέδριο,
Πόσο σημαντικό είναι να εμβολιαζεις το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα με τις δικές σου σκέψεις και ανησυχίες. Και πόσες είναι, ή καλύτερα θα πρέπει να είναι, οι δυνατότητες του φοιτητικού κινήματος,
Θέλω να συγχαρώ όλους εσάς που βρίσκεστε σήμερα εδώ, γιατί είναι αλήθεια, είμαστε η γενιά που θα ζήσει και θα αντιμετωπίσει δυσκολίες που οι δικοί μας δεν είχαν καν φανταστεί. Εναποκειται λοιπόν σε εμάς, να αρπάξουμε την ζωή μας στα χέρια μας , και με την ενεργό εμπλοκή μας στα κοινά να οδηγήσουμε τον τόπο μας, (όπως λέω πάντα) εκεί που του αξίζει, εκεί που Μας ΑΞΊΖΕΙ.
Δράττομαι της ευκαιρίας να απευθυνθώ στον κάθε ένα από εσας ξεχωριστά, ζητώντας να κρατήσετε ένα μόνο πράγμα. Σε αυτό το ταξίδι, δεν πρέπει να ξεχνάς την ανάγκη να είσαι αυθεντικός, Αυθεντικός στο τι διεκδικείς για τους συμφοιτητές σου. Αυθεντικός στο τι πιστεύεις είναι το καλύτερο για τον τόπο σου. Άλλωστε αυτή θεωρώ πρέπει να είναι και η φιλοσοφία του κάθε ενεργά εμπλεκόμενου νέου στα κοινά.
Προσωπικά δεν συνδικαλίζομαι πλέον στα φοιτητικά, εχω όμως την τύχη να συνδικαλιζομαι στο επόμενο βήμα. Τη ζούγκλα που ονομάζεται αγορά εργασίας, μιας και στο επάγγελμα είμαι συνδικαλιστής. Λόγω των ερεθισμάτων που έλαβα με την ενασχόληση μου στα φοιτητικά απέκτησα την δυνατότητα να βλέπω τα πάντα με άλλη σκοπιά.
Πιστεύω ότι ένα από τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι σήμερα, είναι αυτό του σωστού επαγγελματικού προσανατολισμού ο οποίος οφείλει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας της επόμενης τουλάχιστον δεκαετίας. Παρατηρούμε πολλές φορές οι νέοι μας να ακολουθούν κλάδους σπουδών οι οποίοι είτε είναι ήδη κορεσμένοι είτε σε λίγα χρόνια πιθανόν να μην υπάρχουν.
Αρκετά από τα σημερινά παραδοσιακά επαγγέλματα στην νέα τεχνολογική εποχή θα εκλείψουν και θα αντικατασταθούν με νέα που σήμερα δεν μας είναι και ιδιαίτερα γνωστά. Επαγγέλματά που έχουν να κάνουν με την τεχνητή νοημοσύνη, την ψηφιακή τεχνολογία, την πράσινη ανάπτυξη, την κυκλική οικονομία και άλλα πολλά.
Δυστυχώς η πορεία που ακολουθούσε μέχρι σήμερα το εκπαιδευτικό μας σύστημα, ξεκάθαρα δεν οδηγεί σε χειρισμούς οι οποίοι θα δώσουν λύσεις στις αυριανές επαγγελματικές ανάγκες της παγκόσμιας και σκληρά ανταγωνιστικής κοινωνίας στην οποία θα καλεστούμε όχι μόνο να επιβιώσουμε αλλά και πρωταγωνιστούμε.
Θεωρώ πολύ χρήσιμη την μελέτη που κάνει η Αρχή ανάπτυξης ανθρώπινου δυναμικού για να καταγράφει τις ανάγκες της βιομηχανίας για την επόμενη δεκαετία. Μια μελέτη που πρέπει να τύχει ανάλογης αξιοποίησης από την πολιτεία. Και ταυτόχρονα το κράτος μας πρέπει να καταστεί ως σύμβουλος και να απαιτήσει στο να δημιουργηθουν και οι ανάλογοι κύκλοι σπουδών έτσι που να δύνανται να ανταποκριθούν στις νέες εκπαιδευτικές προκλήσεις.
Ενα αλλο σημαντικό κεφάλαιο που αργά ή γρήγορα θα απασχολήσει όλους όσοι βρισκόμαστε σε αυτή την αίθουσα, είναι και το θέμα της σωστής και ποιοτικής απασχόλησης. Δυστυχώς σήμερα βρισκόμαστε μπροστά από τον βωμό του εύκολου και προσωρινού κέρδους με κύρια θύματα τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα τους νέους μας αλλά και την κοινωνία γενικότερα.
Δυστυχώς, οι άτυπες μορφές απασχόλησης έχουν κυριαρχήσει και η επισφάλεια στην εργασία αποτελεί μία δυσάρεστη πραγματικότητα. Αγαπητοί σύνεδροι εάν οι γονείς μου δεν είχαν σίγουρα και σταθερά εισοδήματα από την εργασία τους δεν είναι βέβαιο ότι εγώ και τα αδέλφια μου θα καταφέρναμε να βλέπαμε ποτέ αμφιθέατρο πανεπιστημίου.
Οι σημερινοί νέοι επιστήμονες καθυστερούν να εισέλθουν στην αγορά εργασίας και όταν αυτό γίνει οι μισθοί και τα ωφελήματα που λαμβάνουν είναι πρωτόγνωρα χαμηλά. Σήμερα μιλάμε για μία νέα ομάδα εργαζομένων, αυτή των “νεόπτωχων μισθωτών”. Τα συνεπακόλουθα αυτού του φαινομένου θα μας συνοδεύουν σε όλη μας της ζωή, επαγγελματική, οικογενειακή μέχρι και μετά την αφυπηρέτηση μας.
Με χαμηλούς, αβέβαιους και αξιοπρεπείς μισθούς το μέλλον μας θα είναι υπερβολικά δύσκολο. Ο Ζιάν Κλόντ Γιουνκερ είχε πει κάποτε ότι οι σημερινοί νέοι θα ζήσουν χειρότερα από ότι οι γονείς τους, συνέχισε λέγοντας ότι υποσχόμαστε στους νέους τον ουρανό με τα αστέρια ενώ στο τέλος της ημέρας δεν μπορούμε να τους προσφέρουμε ούτε ένα τηλεσκόπιο για να τα δουν.
Για μενα το μήνυμα είναι σαφές .Για να αλλάξουμε την κοινωνία μας, πρέπει με νηφαλιοτητα να δούμε το μέλλον, και προς αυτή την κατεύθυνση Ενωμένοι να πολιτευτούμε. Έτσι κι αλλιως το έχουμε υποχρέωση.
Ευχαριστώ πολύ
Καλές εργασίες στο συνέδριο σας
